سبدگردانی اختصاصی چیست؟
سبدگردانی اختصاصی به مفهوم تخصیص مجموعه ای از دارایی ها شامل سهام، اوراق بهادار و … به یک سرمایه گذار خاص می باشد. از مزایای سرمایهگذاری در بازارهای مالی از طریق سبدهای اختصاصی استفاده از دانش و مهارت نیروهای متخصص، کاهش ریسک سرمایه گذاری و مدیریت مستمر جهت ایجاد بالاترین بازدهی ممکن برای سرمایه گذاران میباشد. شرکت تامین سرمایه نوین به عنوان مدیر سبدهای اختصاصی درصدد است با در نظر گرفتن درجه ریسک پذیری هر سرمایه گذار، اقدام به تشکیل سبد اختصاصی نموده و حداکثر منافع ممکن را برای دارایی های سرمایهگذاران تامین نماید.
خدمات، شرایط، حدود مسئولیت و کارمزد سبدگردان
سبدگردان یکی از انواع واسطه‌های مالی هستند که به عنوان نماینده سرمایه‌گذار و به نام سرمایه‌گذار به سرمایهگذاری در اوراق بهادار مجاز می‌پردازند که این عمل در قالب مفهوم سبدگردانی اختصاصی به این معناست که برای هر فردی متناسب با ریسک‌پذیری و موقعیت فرد سرمایهگذاری انجام میشود. سنجش ریسک پذیری سرمایه گذار توسط کارشناس تحلیلگر شرکت با کمک سؤالاتی استاندارد (که قبلا از طرف سازمان بورس اوراق بهادار طراحی گردیده) از شخص سرمایه‌گذار، وضعیت درآمدی و هزینه وی، هدف شخص از سرمایهگذاری و مواردی از این دست به سطح ریسک‌پذیری سرمایه‌گذار می‌رسد و نتیجه را با سرمایه‌گذار مطرح می‌کند. سرمایه‌گذار مختار است که نتیجه را بپذیرد یا خیر، در نهایت پس از توافق طرفین بر روی نتیجه پرتفوی مناسب سرمایه‌گذار تشکیل میشود.
کارمزد سبدگردانی براساس مقررات و مصوبات سازمان بورس و اوراق بهادار و قرارداد منعقد شده با مشتریان محاسبه میشود. فرمول پیشنهادی کارمزد توافقی است و معمولا از دو بخش کارمزد مدیریت و عملکرد تشکیل میشود که کارمزد مدیریت مبتنی بر اخذ کارمزد ثابت مختصر و براساس دارایی تحت مدیریت تعیین میشود؛ اما کارمزد عملکرد، که کارمزد متغیر هم بیان میشود، به میزان بازدهی کسب شده در پایان قرارداد بستگی دارد.
اوراق بهادار قابل سرمایه گذاری توسط سبدگردان برای مشتریان
بر اساس ابلاغیه شماره ۱۲۰۲۰۰۹۱ سازمان بورس و اوراق بهادار نهادهای مالی دارای مجوز سبدگردانی مجازند منابع سبدهای تحت مدیریت خود را در موارد زیر سرمایه گذاری نمایند:
- اوراق بهادار قابل معامله در هر یک از بورس‌ها
- هر گونه اوراق بهادار ثبت شده نزد سازمان به جز سهام شرکت‌های سهامی خاص
- سپرده‌های بانکی تا سقف ۵۰ درصد از ارزش روز دارایی‌های تحت مدیریت در هر قراداد سبدگردانی
- سرمایهگذاری در واحدهای سرمایهگذاری صندوقهای سرمایهگذاری دارای مجوز از سازمان با شرایط زیر:
الف) حداکثر سرمایهگذاری در واحدهای سرمایهگذاری صندوقهای سرمایهگذاری تا ۱۰ درصد مجموع ارزش روز دارایی‌های موجود در هر قرارداد سبدگردانی مجاز است.
ب) حداکثر تا ۵۰ درصد از ارزش دارایی‌های اختصاص داده شده به بند فوق می‌تواند به سرمایهگذاری در واحدهای سرمایهگذاری صندوقهای تحت مدیریت همان سبدگردان اختصاص یابد.
انواع اوراق بهادار
۱. اوراق بهادار با درآمد ثابت دولتی
۲. گواهی سپرده کالایی
۳. سهام بورسی
۴. اختیار معامله تبعی
۵. اوراق بهادار با درآمد ثابت شرکتی
۶. صندوقهای سرمایهگذاری
۷. سهام فرابورسی
۸. اختیار خرید/فروش –قراردادهای آتی
۹. اسناد خزانه اسلامی
۱۰. گواهی سپرده بانکی
۱۱. سهام فرابورس-بازار پایه
۱۲. فروش استقراضی
روشهای تجزیه و تحلیل اوراق بهادار
۱. تحلیل بنیادی
۲. تحلیل تکنیکال
۳. تحلیل کمی
۴. مطالعه اخبار و وقایع بازار
الف) سهام: روشهای مورد استفاده جهت تجزیه و تحلیل و ارزشیابی اوراق بهادار شامل دو روش بنیادی و تکنیکال میباشد. در روش بنیادی با استفاده از اطلاعات موجود در صورت های مالی شرکت‌ها و با در نظر گرفتن فضای اقتصاد کلان، وضعیت جهانی صنعت مربوطه، عرضه و تقاضای موجود و شرایط تجاری شرکت، و با استفاده از روش های مبتنی بر تنزیل جریانات نقدی(DDM)، روش های مبتنی بر جریان نقدی آزاد(FCF)، ارزش جایگزینی و روش های نسبی از جمله P/E و P/S و بر اساس EPS کارشناسی شده، اقدام به ارزشگذاری و تحلیل شرکت ها میشود . در روش تکنیکال با استفاده از روند قیمتی گذشته، روند قیمتی آینده سهم پیش بینی می شود و سعی بر آن است که نقاط ورود و خروج مناسب برای سرمایه گذاری انتخاب شود. در نهایت با در نظر گرفتن جمیع شرایط بنیادی و تکنیکال و هم چنین وضعیت تابلوی سهم، حجم معاملاتی و سایر موارد با اهمیت، تصمیمات سرمایه گذاری اخذ میشود.
ب) ارزشگذاری اوراق بهادار با درآمد ثابت: با مقایسه نرخ بازدهی تا سررسید (YTM) و یا نرخ بازدهی ساده اوراق بهادار با درآمد ثابت با یکدیگر و یا با نرخ سود بازار، اقدام به خریدوفروش این اوراق میگردد. لازم به ذکر است که هرچند تاکنون موارد بااهمیتی از نکول ناشرین اوراق بهادار با درآمد ثابت پذیرفته‌شده در بورس یا فرابورس مشاهده نشده است، اما همواره این ریسک می‌بایست موردتوجه قرار گیرد. ریسک سرمایهگذاری مجدد نیز ازجمله ریسک‌هایی است که می‌بایست در خریدوفروش اوراق بهادار با درآمد ثابت موردتوجه قرار داده شود.
ج) ارزشگذاری ابزار مشتقه: در بازار سرمایه ایران در شرایط کنونی تنها اختیار معامله، مورد دادوستد قرار می‌گیرد. برای ارزشگذاری این اختیارات از مدل بلک شولز و مدل درخت دوجمله‌ای و استراتژی های معاملاتی استفاده میشود.
منابع جمع آوری اطلاعات
۱. سامانه کدال
۲. سامانه TSETMC
۳. سایت سازمان بورس و اوراق بهادار
۴. سایت فرابورس
۵. سایت بورس کالا
۶. سایت بورس انرژی
۷. سایت‌‌‌های معتبر خبری
۸. نرم‌‌‌افزارهای جمع‌‌‌آوری اطلاعات
انواع تضاد منافع کدامند و راه حل ممانعت از آن چگونه است؟
تضاد منافع میان مشتریان و سبدگردان
در راستای از بین بردن تضاد منافع میان مشتریان و مجموعه شرکت، کارمزد قراردادهای سبدگردانی (در راستای سود مشترک) تنظیم نموده و همچنین مطابق ماده ۱۴ دستورالعمل سبدگردانی تعهد می نماید در کلیه شرایط منافع مشتریان را بر سایر دینفعان مقدم بداند.
تضاد منافع سرمایه گذار و کارکنان و اشخاص وابسته شرکت
در شرایط زیر، اشخاص وابسته ذینفع ورقه‌ی بهادار محسوب میگردد:
۱. درصورتی‌که مالک ورقه‌ی بهادار باشد و یا دارای موقعیت در ابزار مشتقه آن باشد.
۲. درصورتی‌که پذیره‌نویسی یا فروش ورقه‌ی بهادار را تعهد کرده باشد یا بازاریابی برای پذیره‌نویسی یا فروش ورقه‌ی بهادار را پذیرفته باشد یا مشاور ناشر در زمینه‌ی عرضه ورقه‌ی بهادار باشد یا در این موارد با دیگران مشارکت داشته باشد.
۳. درصورتی‌که ناشر ورقه‌ی بهادار باشد.
۴. در صورتی که سبدگردان، بنام مشتری اقدام به معامله اوراق بهاداری که اشخاص وابسته در آن ذینفع هستند، نماید موظف است طبق ماده ۲۷ دستورالعمل تاسیس و فعالیت سبدگردانی، طی گزارش‌هایی که حداقل هرماه تهیه میشود حسابرس و امین خود را، از این موضوع مطلع کند و در گزارش‌های دوره‌ای که به مشتری می‌دهد، این موضوع را افشا نماید.
رابطه‌ی تجاری اساسی با سایر شرکت‌ها که منجر به تضاد منافع میگردد:
شرکت کارگزاری تامین سرمایه نوین (سهامی خاص) به عنوان کارگزار معاملات سبدگردان و از شرکت های تابعه تامین سرمایه نوین از مهمترین شریک تجاری این شرکت محسوب میشود. کارمزد معاملات در ازای ارائه خدمات کارگزاری در چارچوب قوانین و مقررات و منافع شرکت تامین سرمایه نوین (سبدگردان) در سودآوری شرکت کارگزاری مزبور، مهمترین ارتباط مالی فی‌‌‌مابین دو شرکت است.